χρυσίο

το / χρυσίον, ΝΜΑ, και βοιωτ. τ. χρουσίον Α [χρυσός (Ι)]

1. χρυσά νομίσματα

2. (κατ' επέκτ.) πολλά χρήματα, πλούτος

αρχ.

1. κομμάτι χρυσού

2. πλάκα ή κόσμημα χρυσού («χρυσίου ἀσήμου καὶ ἀργυρίου», Θουκ.)

3. χρυσή κλωστή

4. προσφώνηση αγαπημένων προσώπων («δεῡρό νυν, ὦ χρύσιον» — έλα τώρα, χρυσό μου, Αριστοφ.)

5. (κατά τον Ησύχ.) «τὸ τῶν παιδίων αἰδοῑον».